De eerste kennismaking met Ecuador

Hallo iedereen die dit blog weer wilt volgen.

Gisteren ochtend ging de wekker al half zes. Op zo'n moment vraag je jezelf meteen af waarom ga ik eigenlijk op vakantie. Maar goed even snel opfrissen en even lekker ontbijten. Om half acht hebben de shuttlebus gereserveerd voor schiphol. Dus kunnen we op het gemak doen. Tegen achten dus op schiphol. Die tijd bleken we erg nodig te hebben. De nieuwe securitycheck en douane is er niet op verbeterd wat tijd betreft. Ik begon het al even spannend te vinden. Bij de gate aangekomen was bijna iedereen al aan boord. Nog nooit meegemaakt. Zonder vertraging om 10 uur de lucht in. De vlucht van 11,5 uur verliep eigenlijk redelijk snel voor het gevoel. Veel filmpjes kijken, een tukje en wat eten en we stonden in Quito. 

Daar ging de douane ook erg snel en werden zelfs netjes welkom geheten door de beambte! Hebben we ook wel eens anders meegemaakt. De gids, Freddie, een Ecuadoriaan stond ons al op te wachten. Praat redelijk goed nederlands. Een aardige kerel maar dat is voor alsnog de enige indruk. Als de rest van de groep compleet is rijden we richting Otavalo. Een kleine 2 uur rijden. De omgeving is hier nogal dor. Komt omdat het een erg droge periode is. Veel hoogte verschillen en kronkelige wegen, die overigens uitstekend zijn. Na het inchecken in het hotel zijn met de complete groep de stad nog even in geweest om te gaan eten. Duidelijk dat een groep van 24 man niet vaak binnen valt. We moesten nogal geduld hebben. Maar ja we hebben vakantie en moesten toch wakker blijven om direct aan de 7 uren verschil te wennen. 

Na een redelijke nacht zijn we op pad gegaan. Op het progamma deze ochtend stonden de bekendse markten van Ecuador. Uit de omliggende landen komen ze hier zelfs naar toe. De markten zijn best leuk om een indruk te krijgen van de cultuur. Wat opvalt is dat veel bevolking nog in klederdracht loopt. Verder is een markt natuurlijk gewoon een markt. In de middag doorgereden naar Cotapachi. Een stadje bekend om de leerverwerking. Overal waar je loopt zie en ruik je leer. Daar nog even getuige geweest van een traditionele bruiloft. De lunch hebben we genutigd bij een Indianen stam. Hihawata heete die kerel ofzo. Maar goed, we hebben wat streek producte  gegeten wat best smaakte. Hier ook de mogelijkheid gehad om cavia te proeven. Als jullie de foto zien, dan begrijpen jullie wel waarom we vriendelijk hebben afgeslagen. Na het eten nog even bij de buurman gekeken hoe die panfluiten in elkaar zet. Wilma liet natuurlijk gelijk even zien hoe dat moest (zie foto). Tijd voor wat actiefs. Een leuke wandeling naar de Kaipachi waterval. Leuk om te zien maar na de waterevallen  in Canada zijn we toch wel verwend. Daarna nog een leuke klim naar boven.

De eerste kennismaking is dus best geslaagd maar het mooiste moet, hopen we, toch nog wel komen. Morgen naar Quito. Onderweg een stop bij de evenaar. Maar daar lezen jullie later wel over.

Tot zover de groeten uit Otavalo.