Een adrenalineshot

Zoals gisteren al geschreven, vandaag een dag vol activiteiten. Helaas regende het toen we wakker werden. Toch eerst maar gaan ontbijten. Onze reisleider zei ons dat we eerst maar even gingen afwachten wat het weer zou gaan doen. De paden om te fietsen zijn niet heel best als ze nat zijn. Een half uur later werd het gelukkiger lichter. In het stadje zijn we met de groep de mountainbikes gaan halen. Helmen passen, zadels goed en dan op pad. Heel leuk om hier te fietsen. We rijden voornamelijk downhill. Het overige verkeer houdt goed rekening met fietsers hier. Ze zijn er in ieder geval goed aan gewend. Na een paar kilometer hebben we een leuke stop bij een prachtige zipline. Over een diep ravijn met een mooie waterval op de achtergrond. Je gaat hier liggend over heen. Natuurlijk moeten wij dit proberen. Geen vakantie zonder een zipline te hebben gedaan voor ons. Bij het weggaan is het toch wel even spannend. Maar een eenmaal weg is het weer fantastisch. Wij doen een retourtje. De rest gaat terug met de kabelbak. Na deze adrenalineshot gaan we weer verder op pad met de fiets. We fietsen een leuke route tussen de bergen. Af en toe langs watervallen en zelfs er onder door af en toe. Onderweg krijgen we de gelegenheid om ook te bungyjumpem. Die slaan we dan toch maar even over. Dat gaat ons nog net iets te ver. Een paar kilometer verder zetten we de fietsen aan de kant en steken met de kabelbak het ravijn over. Daar maken we wandeling door de bergen. Helaas begint het te regenen. Maar ja we kunnen niet terug omdat we straks weer ravijn over moeten en daar onze bus op ons wacht. Opzich is het best een mooie wandeling maar wel uitkijken nu het nat is. Het gaat soms echt over heel smalle stukken. Uiteindelijk na een klein uur komen we weer aan bij de bus. Deze brengt ons terug naar de fietsen om het laatste stuk af te leggen. Tegen een uur of twee zijn we terug bij het hotel. We hebben een vrije middag. Wij hebben besloten om nog maar eens een zipline parcours te doen. Een parcours van zes lijnen. Om drie uur komen ze ons halen. Het is net even buiten het stadje waar we worden afgezet. Met nog een paar andere waaghalzen beginnen we aan het parcours. De eerste lijn is ook weer liggend. Alleen deze is wel dieper en sneller. Je gaat op het einde een mooie canyon in. Heel gaaf. We zien alleen geen tweede lijn. Als iedereen gearriveerd is zien we dat we langs de rotswand, met onder ons dus de canyon met kolkend water, een hangbrug over moeten. Het is maar goed dat we moeten omdat er nu geen andere weg terug is. We verzamelen moed en gaan de brug over. Wel is het gezekerd maar toch blijft het eng. Daar aangekomen we wederom geen zipline. Nee in plaats daar van gaan we kaarsrecht, ik denk een kleine 50 meter steil omhoog klimmen langs de rotswand. Ook nu weer moeten we alle moed verzamelen. Het is een hele klim naar boven. Eenmaal boven zien we dan eindelijk weer zipline waar we voor gekomen zijn. Het blijkt helaas de laatste te zijn. Ze hebben ons waarschijnlijk bij de verkeerde afgezet. Helemaal hyper moeten we even bijkomen. Achteraf is het dan toch wel leuk. Maar of we dit zelf zouden hebben uitgekozen? Ik denk van niet. Maar wel een prachtige ervaring weer. Om even op adem te komen besluiten we om maar een heerlijke massage te nemen in een van de vele massage salons hier. Hierna heerlijk bij de Italiaan gegeten.
Morgenochtend weer optijd weg. Onderweg komen we de Chimbarzo vulkaan tegen. We stijgen daar naar 4800 meter met de mogelijkheid om te voet naar 5000 meter te klimmen. We zullen zien. We zijn de komende twee nachten waarschijnlijk weer zonder wifi, dus moeten jullie weer wachten.

Tot zover weer voor vandaag.