van de indianen naar de moderne wereld
7 oktober 2015 - Cuenca, Ecuador
Gisteren waren we dus nog in Guamote. Van onze Belgische hotelier hebben we een rondleiding gekregen van het project wat ze hebben opgezet. Zo bezoeken we twee schooltjes. 1 in het dorpje zelf en de ander hoog gelegen in de bergen. De kinderen vinden het prachtig als er bezoek komt. Zo moest er een voetbal wedstrijd Nederland-Ecuador worden gespeeld. We verloren met 2 tegen 1. Verder op in de bergen zijn we bij een boerenfamilie wezen kijken. Alles gaat hier echt nog traditioneel. Later in de middag hebben we een nog een kleine wandeling gemaakt door het dorp zelf. De rest van de dag hebben we niets meer uitgespookt.
Vandaag al om half zeven de bus in. We moeten zo vroeg weg om de trein te halen van 8 uur in Aulisi. Een mooie treinrit door de bergen. De trein stopt uiteindelijk bij Nariz del Diablo (de duivelsneus). De NS kan ook hier een voorbeeld aan nemen. Precies om 8 uur vertrekt de trein. Iedereen heeft een vaste zitplaats. Direct bij vertrek zie je al prachtige bergen en vergezichten. De heenreis dalen we van 2300 meter naar1500 meter. Een paar keer moeten we van spoor wisselen omdat de trein anders de bocht niet zou kunnen maken. Na een 50 minuten zijn we bij de plak vanwaar je de neus het best zou moeten kunnen zien. Zoals de meesten, zien wij er niets in. Je kan er wel van alles in zien. Neemt overigens niet weg dat de omgeving erg mooi is. Op het stationnetje drinken we koffie en maken nog wat foto's. Daarna gaat de treinreis weer terug omhoog. Een leuke ochtendvulling zo. Eenmaal terug in de bus staat ons een lange reisdag te wachten. Het verkeer is druk en schiet niet op. Iedereen maakt wel gebruik om wat slaap in te halen. Een vlugge lunchstop bij een tankstation zorgt ervoor dat iedereen weer wakker is. Veel is er niet verkrijgen. De sandwiches die er liggen, liggen er al een week of drie waarschijnlijk. Een heel brood, wel vers, een paar blikjes tonijn is de creatieve oplossing geworden om onze honger te stillen. Terug de bus in duurt het niet lang voor dat iedereen zijn positie heeft ingenomen voor een siesta. Tegen het einde van de middag komen we aan in Cuenca. Een koloniale stad maar erg modern. Het is dan ook de rijkste stad van het land. Je ziet het aan de huizen en winkels. Veel meer ontwikkeld. Een groot contrast met gisteren. Voordat we naar het hotel gaan, nog twee verplichte nummers. De eerste is een fabriek waar ze panamahoeden maken. De naam doet anders vermoeden maar het is toch echt een product uit Ecuador. Opzich wel leuk om even te zien. De tweede is een keramiekfabriek. Die hebben wij maar overgeslagen. Een pottenbakker kun je bij ons ook op elke hoek van de straat vinden. Vanavond laat nog wat eten en het is alweer bedtijd.
Morgen staat er eerst een wandeling op het progamma in het nabij gelegen Nationaal park. Daarna hopen we nog even de tijd te hebben om deze mooie stad wat te ontdekken. Eigenlijk zijn we hier nu al een dag tekort. Wat ons betreft hadden ze de bergdorpen wel mogen overslaan. Maar ja we zitten nu eenmaal met een georganiseerde reis en moeten we ons maar een beetje aanpassen.
Tot zover weer. Tot de volgende.
Vandaag al om half zeven de bus in. We moeten zo vroeg weg om de trein te halen van 8 uur in Aulisi. Een mooie treinrit door de bergen. De trein stopt uiteindelijk bij Nariz del Diablo (de duivelsneus). De NS kan ook hier een voorbeeld aan nemen. Precies om 8 uur vertrekt de trein. Iedereen heeft een vaste zitplaats. Direct bij vertrek zie je al prachtige bergen en vergezichten. De heenreis dalen we van 2300 meter naar1500 meter. Een paar keer moeten we van spoor wisselen omdat de trein anders de bocht niet zou kunnen maken. Na een 50 minuten zijn we bij de plak vanwaar je de neus het best zou moeten kunnen zien. Zoals de meesten, zien wij er niets in. Je kan er wel van alles in zien. Neemt overigens niet weg dat de omgeving erg mooi is. Op het stationnetje drinken we koffie en maken nog wat foto's. Daarna gaat de treinreis weer terug omhoog. Een leuke ochtendvulling zo. Eenmaal terug in de bus staat ons een lange reisdag te wachten. Het verkeer is druk en schiet niet op. Iedereen maakt wel gebruik om wat slaap in te halen. Een vlugge lunchstop bij een tankstation zorgt ervoor dat iedereen weer wakker is. Veel is er niet verkrijgen. De sandwiches die er liggen, liggen er al een week of drie waarschijnlijk. Een heel brood, wel vers, een paar blikjes tonijn is de creatieve oplossing geworden om onze honger te stillen. Terug de bus in duurt het niet lang voor dat iedereen zijn positie heeft ingenomen voor een siesta. Tegen het einde van de middag komen we aan in Cuenca. Een koloniale stad maar erg modern. Het is dan ook de rijkste stad van het land. Je ziet het aan de huizen en winkels. Veel meer ontwikkeld. Een groot contrast met gisteren. Voordat we naar het hotel gaan, nog twee verplichte nummers. De eerste is een fabriek waar ze panamahoeden maken. De naam doet anders vermoeden maar het is toch echt een product uit Ecuador. Opzich wel leuk om even te zien. De tweede is een keramiekfabriek. Die hebben wij maar overgeslagen. Een pottenbakker kun je bij ons ook op elke hoek van de straat vinden. Vanavond laat nog wat eten en het is alweer bedtijd.
Morgen staat er eerst een wandeling op het progamma in het nabij gelegen Nationaal park. Daarna hopen we nog even de tijd te hebben om deze mooie stad wat te ontdekken. Eigenlijk zijn we hier nu al een dag tekort. Wat ons betreft hadden ze de bergdorpen wel mogen overslaan. Maar ja we zitten nu eenmaal met een georganiseerde reis en moeten we ons maar een beetje aanpassen.
Tot zover weer. Tot de volgende.
